Doğumdan yaklaşık 6 ay sonra, bebeklerin ilk dişleri yani, geçmişte yaşayan büyüklerimizin deyimiyle süt dişleri, çenedeki kemiklerden diş etlerinin üzerine yavaş yavaş çıkmaya başlar. Bebekte ağız sıvısının aşırı derecede artması, sürekli olarak ağzına bir şeyler götürmeyi istemesi, hafif ateşlenmesi ve ishal olması gibi belirtiler bebeklerde diş çıkması belirtileri olarak görülmektedir.
Bebeklerin her konuda olduğu kadar diş sağlığı konusunda da ailelerine çok iş düşmektedir. Öncelikle çok küçük yaşlardan itibaren, özellikle de bir sorun olduğunda, çocuğu alanında uzman bir diş hekimine götürerek; hem aşırı korkusu giderilmeli hem de diş hekimlerine karşı bir güven duygusu oluşturulmalıdır. Yani bir çocuk dişi ağrıdığı zaman ağrıyı ailesinden saklamak yerine korkmadan ve çekinmeden sağlığı için diş hekimine ailesiyle birlikte gitmelidir. Bebeklerin ilk 6 ayından 3 yaşına kadar kalıcı dişlerinin, bir anlamda temel yapıtaşlarını oluşturan süt dişlerinin çıkmaya başlamasıyla birlikte bebekler de diş sağlığı konusundaki ömür boyu devam edecek ilk adımlarını atmış olurlar.
Üç yaşından sonra ise süt dişleri köklerinden ayrılarak yerine esas kullanılacak olan dişler gelmeye, yani kalıcı dişler yerini almaya başlar. Süt dişlerinde ilk önce ön dişler olmak üzere sırasıyla arka dişler de çıkmaya başlar. Öndeki süt dişleri zamanla birer birer çıkarak yerine kalıcı dişler gelse de, arkadaki süt dişlerinde aynı olaylar gözlenmez. Yani arkadaki süt dişleri 3 yaşından sonra yerine yeni dişler çıkmadan kalıcı olmaya başlarlar. Ancak süt dişlerinin oluşum sürecinde, her bebeğin dişleri düzgün bir şekilde çene kemiklerinden diş etlerine tutunmak üzere oluşmaya başlamaz. Bazı bebeklerde dişler yamuk çıkar. Örneğin; ağız ve çene yapısı normalden küçük olan bebeklerde dişlerin yamukluğuna rastlamak mümkündür. Çünkü normal bir süt dişi, ağız ve çene yapısı küçük olan bir bebeğin diş yapısına tam olarak oturmamakla birlikte, başka bir süt dişiyle de çakışabilir. Uzman diş hekimlerine başvurulmadığı sürece, bu durum süt dişlerinin oluşum ve yerini kalıcı dişlere bırakması aşamalarında; buna bağlı olarak da ağız ve çene yapısında, ayrıca da dişlerin düzeninde de bozukluklara yol açar.